HET EINDE IS NABIJ
Blijf op de hoogte en volg Chantal
19 Mei 2017 | Thailand, Bangkok
Na ongeveer 135 dagen in Azie te hebben rondgescharreld, is het over een paar uur toch echt tijd om in het vliegtuig te stappen naar Nederland. En dus ben ik terug in Bangkok, maar daarover later meer, want ik wil jullie natuurlijk eerst vertellen hoe het was in het zuiden van Thailand.
Nou, dat was leuk.
Nee, gekkigheid. Dat was fantastisch! De hemel! Afgezien van het matige begin (ik was ziek, weet je nog?!), heb ik onwijs gechillt en zaten Yolanda en ik wat dat betreft prima op een (met streepjes, dus 1) lijn. Dat betekende dat we voornamelijk niks gedaan hebben. Afgezien van 4 smoothies per dag drinken, snorkelen (ik heb haaien gezien!!), scooterrijden en zonnebrandcreme smeren. Dat was precies wat ik me van deze vakantie had ingebeeld en dus ben ik nu weer helemaal zen.
En dat is niet eens in de verleden tijd, want ik ben zelfs nu nog relaxed. In Bangkok dus. Dat vind ik bijzonder. En daarom nu toch nog de uitleg waarom ik deze metropool eerder als grafstad omschreef.
Ik verbleef dicht bij Khao San Road en voor de kenner zegt dit al genoeg. Die hele wijk is overspoeld door zuipende, feestende en schreeuwende toeristen. Daarnaast staan op elke straathoek en daartussen taxichauffeurs die hun diensten schreeuwend aanbieden, ook al zien ze dat je net hun collega twee meter verderop hebt verteld dat er niks mis is met je benen. Dat was simpelweg too much voor deze boerendochter.
Verstandig als ik ben (dezelfde boerendochter dus), heb ik nu een hostel geboekt ver weg van die chaos. Ik betaal wat meer per nacht, maar ik vind het opzich wel prettig als ik normaal kan slapen tussen twee gebrekkige slaap-nachten (nachtbus en vliegtuig). Bijkomend voordeel: Ik zit nu op loopafstand van ongeveer 2382 shoppingmalls en zo kreeg ik godzijdank nog de kans om mijn overige geld over de balk te smijten.
Ik ga niet zeggen hoeveel tijd ik gisteren heb rondgesjokt tussen twee vestigingen van Pull & Bear (ik twijfelde tussen twee jurkjes en beide vestigingen verkochten natuurlijk uitsluitend 1 van de 2), maar mijn benen waren pittig moe toen ik om 8uur 's avonds terugkwam in het hostel. Dit werd mede mogelijk gemaakt door mijn pauper slippers en dus kocht ik vandaag nieuwe. En die zijn te klein, dus dat was dom.
Mochten jullie na dit bovenstaande nog twijfelen of ik als een ander mens thuiskom: Nee. Ik heb zonet 2 mokken warme chocolademelk verorberd met als bijgerecht een triple chocolate cake. Mijn excuus was de regen en ik zit nu zo vol dat ik me voorneem voorlopig niet meer zoveel te eten. En iedereen weet dat dit voornemen waarschijnlijk 3 uur standhoudt.
Wat wel is veranderd aan mij, is de lengte van mijn haar, de kleur van mijn huid (tijdelijk helaas) en de manier waarop ik over sommige dingen denk. Zo denk ik nu anders over geluk, behoeften en het hebben van een vaste baan (wil ik waarschijnlijk voorlopig nog niet). Mijn plan is om, eenmaal terug in Nederland, een blog te gaan schrijven, want ik merk dat ik dat echt leuk vind en ik krijg veel (ongeveer 6) leuke reacties op mijn schrijfstijl enzo.
Ik denk dat dit mijn laatste blog is van deze reeks en daarom wil ik jullie heel erg bedanken voor jullie interesse, reacties en bestaan. Dat laatste klinkt waarschijnlijk wat raar (en dat is het ook), maar ik ben blij dat jullie bestaan. Ik heb geeeeen idee wie mijn blog allemaal lezen en daar ben ik stiekem vet benieuwd naar..... (hint hint)
Nou lieve anonieme mensen, take care. Ik ga douchen en dan eten (zie, daar ga ik al) en naar het vliegveld. Tot snel of tot ooit!
Dikke liefde, Chantal.
p.s. Ik had nog best wat langer kunnen reizen, maar kijk ernaar uit om iedereen weer te zien en mijn eigen eten te koken en meer dan twee nachten in hetzelfde bed te slapen en mensen te knuffelen en wijn te drinken en keuze te hebben uit meer dan 3 kledingstukken. Dus ja: Mixed feelings.
Nou, dat was leuk.
Nee, gekkigheid. Dat was fantastisch! De hemel! Afgezien van het matige begin (ik was ziek, weet je nog?!), heb ik onwijs gechillt en zaten Yolanda en ik wat dat betreft prima op een (met streepjes, dus 1) lijn. Dat betekende dat we voornamelijk niks gedaan hebben. Afgezien van 4 smoothies per dag drinken, snorkelen (ik heb haaien gezien!!), scooterrijden en zonnebrandcreme smeren. Dat was precies wat ik me van deze vakantie had ingebeeld en dus ben ik nu weer helemaal zen.
En dat is niet eens in de verleden tijd, want ik ben zelfs nu nog relaxed. In Bangkok dus. Dat vind ik bijzonder. En daarom nu toch nog de uitleg waarom ik deze metropool eerder als grafstad omschreef.
Ik verbleef dicht bij Khao San Road en voor de kenner zegt dit al genoeg. Die hele wijk is overspoeld door zuipende, feestende en schreeuwende toeristen. Daarnaast staan op elke straathoek en daartussen taxichauffeurs die hun diensten schreeuwend aanbieden, ook al zien ze dat je net hun collega twee meter verderop hebt verteld dat er niks mis is met je benen. Dat was simpelweg too much voor deze boerendochter.
Verstandig als ik ben (dezelfde boerendochter dus), heb ik nu een hostel geboekt ver weg van die chaos. Ik betaal wat meer per nacht, maar ik vind het opzich wel prettig als ik normaal kan slapen tussen twee gebrekkige slaap-nachten (nachtbus en vliegtuig). Bijkomend voordeel: Ik zit nu op loopafstand van ongeveer 2382 shoppingmalls en zo kreeg ik godzijdank nog de kans om mijn overige geld over de balk te smijten.
Ik ga niet zeggen hoeveel tijd ik gisteren heb rondgesjokt tussen twee vestigingen van Pull & Bear (ik twijfelde tussen twee jurkjes en beide vestigingen verkochten natuurlijk uitsluitend 1 van de 2), maar mijn benen waren pittig moe toen ik om 8uur 's avonds terugkwam in het hostel. Dit werd mede mogelijk gemaakt door mijn pauper slippers en dus kocht ik vandaag nieuwe. En die zijn te klein, dus dat was dom.
Mochten jullie na dit bovenstaande nog twijfelen of ik als een ander mens thuiskom: Nee. Ik heb zonet 2 mokken warme chocolademelk verorberd met als bijgerecht een triple chocolate cake. Mijn excuus was de regen en ik zit nu zo vol dat ik me voorneem voorlopig niet meer zoveel te eten. En iedereen weet dat dit voornemen waarschijnlijk 3 uur standhoudt.
Wat wel is veranderd aan mij, is de lengte van mijn haar, de kleur van mijn huid (tijdelijk helaas) en de manier waarop ik over sommige dingen denk. Zo denk ik nu anders over geluk, behoeften en het hebben van een vaste baan (wil ik waarschijnlijk voorlopig nog niet). Mijn plan is om, eenmaal terug in Nederland, een blog te gaan schrijven, want ik merk dat ik dat echt leuk vind en ik krijg veel (ongeveer 6) leuke reacties op mijn schrijfstijl enzo.
Ik denk dat dit mijn laatste blog is van deze reeks en daarom wil ik jullie heel erg bedanken voor jullie interesse, reacties en bestaan. Dat laatste klinkt waarschijnlijk wat raar (en dat is het ook), maar ik ben blij dat jullie bestaan. Ik heb geeeeen idee wie mijn blog allemaal lezen en daar ben ik stiekem vet benieuwd naar..... (hint hint)
Nou lieve anonieme mensen, take care. Ik ga douchen en dan eten (zie, daar ga ik al) en naar het vliegveld. Tot snel of tot ooit!
Dikke liefde, Chantal.
p.s. Ik had nog best wat langer kunnen reizen, maar kijk ernaar uit om iedereen weer te zien en mijn eigen eten te koken en meer dan twee nachten in hetzelfde bed te slapen en mensen te knuffelen en wijn te drinken en keuze te hebben uit meer dan 3 kledingstukken. Dus ja: Mixed feelings.
-
19 Mei 2017 - 10:28
Jeroen:
Wat erg! Een einde! Maar wordt vast vervolgd! -
19 Mei 2017 - 14:16
Lisanne:
Oeeeehh bijna thuis dus! Leuk dat je het zo naar he zin hebt gehad, maar ook leuk (misschien nog wel leuker) dat je straks weer in NL bent! Fijne reis
Liefs -
19 Mei 2017 - 15:21
Djanet:
Het wat wel heerlijk rustig zonder jou Chent.
Maar dubbel zo gezellig als je er straks weer bij bent!
Tot morgen!!! xx Kus van jou zus -
19 Mei 2017 - 17:49
Elly:
Hey Chantal, wat een prachtige ervaring! Nu lekker weer naar huis! Een hele goede reis en tot snel! Groetjes -
19 Mei 2017 - 19:31
Anita:
Hey Chantalleke,
Ook ik kijk er naar uit om jouw weer te knuffelen ☺
Een voorspoedige reis en tot gauw ✈
xxx
-
19 Mei 2017 - 19:31
Anita:
Hey Chantalleke,
Ook ik kijk er naar uit om jouw weer te knuffelen ☺
Een voorspoedige reis en tot gauw ✈
xxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
