Thailand, Pailand & the grand canyon.
Blijf op de hoogte en volg Chantal
07 April 2017 | Thailand, Sukhothai
Thailand is niet mijn ding. Daar ben ik naar 1,5 week achter. Natuurlijk is dit enkel gebasseerd op mijn bezoekjes aan Chiang Rai, Chiang Mai en Pai en zijn deze drie toeristische trekpleisters niet represtentatief voor de rest van het land (hoop ik).
Met name Pai is een wereld apart. Dit voelt niet als Thailand (dus Pailand), want ongeveer 80% van de knakkers die daar rondlopen zijn toeristen. Luie, uitslapende, weinig ondernemende, bier drinkende toeristen. En ik was een van hen voor een paar dagen. En toen was ik er klaar mee, want het bier is veel duurder dan in de voorgaande landen en behalve niks doen kan je daar weinig doen.
Gisteren ben ik eindelijk ontsnapt uit de mensengekte daar door 3 uur lang in de bus te gaan zitten en daarna nog eens 6,5uur in de bus te zitten. Nu ben ik in de oude hoofdstad van Thailand: Sukhothai. Hier zijn minder toeristen en (dus) meer vriendelijke Thaise mensen.
Toen ik gisteravond om 23.30uur aankwam in deze stad, had ik nog geen slaapplek geregeld. Gelukkig (ja, ik was vet blij) vond ik in het eerste hostel direct een prachtig bed waar ik heerlijk heb geslapen tot 08.30uur. Vrijwel direct toen ik vanochtend mijn persoonlijke gordijntje (dat noemen ze 'privacy') openschoof, ontmoette ik mensen met wie ik vandaag allemaal stenen heb bekeken. Deze stenen vormden vroeger samen allemaal tempels en worden daarom ook wel ruines genoemd (met twee puntjes op de i, maar die doen het hier niet, want: Thais toetsenbord).
Na 3 uur lang rondgefietst te hebben, was ik enigszins verbrand en drupte mijn zweet zo *hoppa* op de vloer van de tuktuk. Met 40 graden fietsen kan leuk zijn, zolang je dit doet op een waterfiets met airco.
Wat trouwens wel tof was aan Pailand, was dat ik voor het eerst mijn benen heb laten harsen. Ik besef me dat dit voor niemand interessant is, maar ik werd er blij van. En ook heb ik iets laten doen aan het grand canyon-landschap op mijn voeten. Van al dat lopen op teenslippers worden je voeten niet blij, maar nu zijn ze weer zo zacht als uhm nouja, normale voeten.
En er is een echt canyon-landschap vlakbij Pai, maar dat was niet zo tof als men me wilde laten geloven. En de hot springs heb ik niet gezien, want mijn 100cc scootertje was even lui als alle backpackers in Pai en kon de steile hellingen niet opkomen.
Morgen vertrek ik naar Bangkok en ik ben heeeel benieuwd wat ik daarvan ga vinden. Behalve dat het er vet warm is en dan men door de smog de wolkenkrabbers niet meer kan zien, schijnt het een intens chaotische stad te zijn. Gelukkig hoef ik daar niet teveel tijd door te brengen, want dinsdag vertrek ik naar Yangon (Myanmar) voor 3 weken. En dan vlieg ik terug naar Bangkok, ga 3 weken op het strand liggen (met Yolo!) en dan vlieg ik alweer vanaf Bangkok naar Nederland. AAAAAH de tijd gaat zo snel!!
Sorry voor deze weinig interessante blog, maar ik weet zeker dat die van Myanmar weer wat interessanter wordt, want dat schijnt een bijzonder land te zijn.
Ps ik heb vanavond gedineerd voor 82 eurocent en ik ben vergeten te vertellen dat ik een kookworkshop heb gedaan in Chiang Mai, dus nu kan ik Thaise gerechten koken (vet lekker!). doei
Met name Pai is een wereld apart. Dit voelt niet als Thailand (dus Pailand), want ongeveer 80% van de knakkers die daar rondlopen zijn toeristen. Luie, uitslapende, weinig ondernemende, bier drinkende toeristen. En ik was een van hen voor een paar dagen. En toen was ik er klaar mee, want het bier is veel duurder dan in de voorgaande landen en behalve niks doen kan je daar weinig doen.
Gisteren ben ik eindelijk ontsnapt uit de mensengekte daar door 3 uur lang in de bus te gaan zitten en daarna nog eens 6,5uur in de bus te zitten. Nu ben ik in de oude hoofdstad van Thailand: Sukhothai. Hier zijn minder toeristen en (dus) meer vriendelijke Thaise mensen.
Toen ik gisteravond om 23.30uur aankwam in deze stad, had ik nog geen slaapplek geregeld. Gelukkig (ja, ik was vet blij) vond ik in het eerste hostel direct een prachtig bed waar ik heerlijk heb geslapen tot 08.30uur. Vrijwel direct toen ik vanochtend mijn persoonlijke gordijntje (dat noemen ze 'privacy') openschoof, ontmoette ik mensen met wie ik vandaag allemaal stenen heb bekeken. Deze stenen vormden vroeger samen allemaal tempels en worden daarom ook wel ruines genoemd (met twee puntjes op de i, maar die doen het hier niet, want: Thais toetsenbord).
Na 3 uur lang rondgefietst te hebben, was ik enigszins verbrand en drupte mijn zweet zo *hoppa* op de vloer van de tuktuk. Met 40 graden fietsen kan leuk zijn, zolang je dit doet op een waterfiets met airco.
Wat trouwens wel tof was aan Pailand, was dat ik voor het eerst mijn benen heb laten harsen. Ik besef me dat dit voor niemand interessant is, maar ik werd er blij van. En ook heb ik iets laten doen aan het grand canyon-landschap op mijn voeten. Van al dat lopen op teenslippers worden je voeten niet blij, maar nu zijn ze weer zo zacht als uhm nouja, normale voeten.
En er is een echt canyon-landschap vlakbij Pai, maar dat was niet zo tof als men me wilde laten geloven. En de hot springs heb ik niet gezien, want mijn 100cc scootertje was even lui als alle backpackers in Pai en kon de steile hellingen niet opkomen.
Morgen vertrek ik naar Bangkok en ik ben heeeel benieuwd wat ik daarvan ga vinden. Behalve dat het er vet warm is en dan men door de smog de wolkenkrabbers niet meer kan zien, schijnt het een intens chaotische stad te zijn. Gelukkig hoef ik daar niet teveel tijd door te brengen, want dinsdag vertrek ik naar Yangon (Myanmar) voor 3 weken. En dan vlieg ik terug naar Bangkok, ga 3 weken op het strand liggen (met Yolo!) en dan vlieg ik alweer vanaf Bangkok naar Nederland. AAAAAH de tijd gaat zo snel!!
Sorry voor deze weinig interessante blog, maar ik weet zeker dat die van Myanmar weer wat interessanter wordt, want dat schijnt een bijzonder land te zijn.
Ps ik heb vanavond gedineerd voor 82 eurocent en ik ben vergeten te vertellen dat ik een kookworkshop heb gedaan in Chiang Mai, dus nu kan ik Thaise gerechten koken (vet lekker!). doei
-
07 April 2017 - 16:30
Djanet:
Dus.. Er staat een verrassend diner te wachten zodra je terugbent. Ik kijk er naar uit!
Succes met je tijd in Bangkok en alvast veel plezier in Myanmar -
07 April 2017 - 17:57
Lisanne:
Leuk weer wat te lezen chant. Nog even lekker genieten daar...
xx -
07 April 2017 - 20:55
Tante Toos:
Mooi Chantal!! Succes met je vervolg enne...... voor dat diner hou ik me ook aanbevolen -
08 April 2017 - 09:08
Anita:
Chantal, kan ik me bij jou inschrijven voor een Workshop Thais koken?
Liefs vanaf een paradijselijk eiland in Atlantische oceaan xxx -
09 April 2017 - 12:56
Aline:
Jahoeee leuk Chantal! Nog lekker in de zon op strandje. Goede vooruitzichten!! -
10 April 2017 - 04:08
Jikke:
Ik schuif ook graag aan! Enjoy al je avonturen! -
13 April 2017 - 17:37
Marijke:
Dit is echt jaloersmakend allemaal. Wat een geweldige onderneming.
Ben ook heel benieuwd naar Myanmar. Nog heel veel plezier en tot het volgende verhaal. Zo leuk!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
