Here I go again

Daar zit ik dan: In mijn fantastische kersttrui op de bank. Gewikkeld in fleecedekens en omringt door chocoladedingen lijk ik enorm te genieten van de Nederlandse winter, maar, zoals jullie waarschijnlijk al doorhebben, is niets minder waar. De duisternis verjaagt het zonlicht al vroeg in de middag en zorgt ervoor dat ik onrustig word. Ik moet weg, in actie komen en dingen doen. Ik moet op reis!

En guess what?! Ik GA op reis! Over 2,5 week vlieg ik 7179 kilometer om eens even te kijken wat er zoal gebeurt in Vietnam. En Cambodja. En Laos. En Myanmar. En Thailand. En bij voorkeur ook in die volgorde.

Ik ben van plan om met mijn rode backpack allerlei avonturen te beleven en jullie via deze blog (enigszins) op de hoogte te houden.

Voordat jullie allemaal vragen gaan stellen, hier een overzicht van de meest gestelde vragen en de antwoorden daarop:

Vraag: Ga je echt he-le-maal alleen reizen? (veelal gevraagd met een grote, angstige blik)

Antwoord: Nee. Nouja, de eerste paar weken zit ik sowieso opgescheept met Rosalie (en zij met mij). Dat is een vriendin van mij en samen vliegen we die kant op. En dan gaan we de eerste paar weken samen Vietnam verkennen, over bergen wandelen, olifanten knuffelen en gerechten eten waarvan we de naam en inhoud niet kennen. En dan na een paar weken nemen we afscheid en gaan we allebei alleen verder. Waarschijnlijk. We zien wel even hoe het loopt.

Vraag: En dan ga je helemaal alleen verder? (bezorgde rimpels)

Antwoord: Ja, maar er zijn daar zooooveel backpackers dat je waarschijnlijk nooit alleen bent en ik slaap in hostels en daar zijn ook altijd mensen en dat komt wel goed dus.

Vraag: En ga je daar ook werken?

Antwoord: Nee, werken is voor arbeiders.

Vraag: Wauw! Tof hé! En uuhm, hoe lang ga je dan?

Antwoord: Nou, ik kom in mei weer terug, dus ongeveer 4,5 maand.

Vraag: Drommels! En zo lang kan je vrij krijgen van je werk?

Antwoord: Nee, ik heb een contract tot januari, dus ik ben dan werkloos. Geen probleem dus.

Dus dat.

Maar goed, voordat het zover is, ga ik eerst nog genieten van de kerstdagen, lieve mensen zien, afscheid nemen op mijn werk, oud & nieuw overleven, mijn tas inpakken en mijn meuk verhuizen.

Nog genoeg te doen dus, maar dat komt vast goed. Ik heb er zin in en probeer jullie op de hoogte te houden!

Fijne feestdagen en de beste wensen voor het nieuwe jaar. Dat het ook voor jullie een jaar wordt met veel hoogtepunten en veel geluk!